TravelByPhoto.nl
Reisverslag Rajasthan
reis 2 - deel 2
Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze vergroot. De foto′s kunnen vervolgens achter elkaar als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Namasté; aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer verwezen wordt naar de kaart van Rajasthan, dan kan deze opgeroepen worden door de link: (kaart) aan te klikken. De in het reisverslag opgenomen filmclips zijn HD opnamen. De clips worden geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op afbeelding met het pijltje klikt.
Rond half 9 vertrokken naar Jodhpur. Is best nog wel een eindje, maar het gaat voorspoedig. We maken een stop in Pokharan, waar een klein fort is. We gaan erheen, en het is echt een leuk fort. Leuk het even te zien. Veel fleurige Indiase toeristen. Wij moeten ook met ze op de foto.
Begin van de middag aangekomen in Jodhpur (kaart) . Ons hotel is het Niralidhani- Resort in Jodhpur. De naam doet meer vermoeden dan waargemaakt kan worden. Het hotel blijkt helaas niet in de oude stad te zijn, zoals we dachten maar 10 (!) km erbuiten.
Het is ook niet het soort hotel waar we van houden; heel groot, heel veel mensen, en een half circus erbij. Buiten een buffet voor meer dan honderd man met entertainment door verschillende artiesten. Er is zelfs een schiettent. Geen handdoek, wc papier of glazen op de kamer; Jammer! nee, dit hotel is geen aanrader!
Het gaat onderweg ook weer wat regenen. Best bijzonder hier. Je ziet meteen dat de mensen het vele water niet gewend zijn en eigenlijk ook niet aankunnen. De riolen trouwens ook niet. Grote plassen. Één grote smeerboel.
We laten ons afzetten op het centrale plein in de oude stad, bij de klokkentoren. Eerst eten we ergens op een dakterras heerlijke pannenkoeken daarna slenteren we door de stad. Leuk om weer hier te zijn, maar het is wel even oriënteren. Markten, achterbuurten en werkplaatsen.
We zien van alles in deze mooie levendige stad. Als we het eind een beetje het eind in de bek hebben vinden we bij het plein een heerlijk koffie tentje, met zelfs echte cappuccino. Heerlijk. Jan-Arend dut er zelfs even in.Na het eten nemen we een chuk chuk naar het hotel. Ondanks het feit dat het kaartje van het hotel hebben gegeven aan de chauffeur, brengt onze rijder ons toch naar een verkeerd hotel. Blijkt er een tweede hotel met de zelfde naam als ons hotel te bestaan. Bizar natuurlijk. Na een paar extra stops om te vragen naar de juiste weg weet onze rijder ons toch nog thuis te brengen. Aardige jongen.
We drinken een wijntje op de kamer en lopen nog even buiten rond, tussen het spektakel. Ongelooflijk vieze voeten heb ik. Ik weet eerlijk gezegd ook niet meer in hoeveel koeienvlaaien ik wel niet gestapt ben... Nou ja, gelukkig hebben we water op de kamer, al is het helaas niet warm te krijgen!
Vanmorgen om 9 uur vertrekken we met de auto naar de stad. We gaan eerst even langs bij het monument voor een maharadja vlak bij het fort van Jodhpur. Erg mooi uitzicht op het fort heb je hier. Daarna worden we afgezet bij het fort zelf.
Omdat het bij het fort erg druk is en we er al eens waren besluiten we het fort zelf niet in te gaan. We lopen vanaf het fort dat op een heuvel ligt direct door kleine steegjes naar beneden, de blauwe stad in. We komen weer veel kleine werkplaatsjes tegen waar handarbeiders van alles maken. Van manden tot meubels en van deuren tot ijsstokjes.
Ingrid is niet helemaal lekker; wat krampen in de maag, en erg zweterig. Ze heeft ook wat verhoging. Tussen de middag na nog een lekkere kop thee, gaan we daarom wat eerder terug naar het hotel. Die middag kruipen we lekker ons bed in en slapen en tutten wat. 'S Avonds eten we in het restaurant van het hotel. We gaan op tijd onder de wol. Morgen naar Kumbhalgarh.
Als is dit hotel niet onze eerste keuze er is natuurlijk altijd voldoende te beleven als je er de lol maar van inziet. Doel: ontbijt met toast en jam. Locatie: een grote lege ontbijtzaal met vrij viezige kleedjes op tafel en heel veel personeel. Nummer 1 van de bediening vraagt wat je wil; thee en koffie. Nummer 2 brengt kopjes, een ander de suiker, en benadrukt dat het SUIKER is (zichtbare klontjes in een potje). Dan komt iemand met 2 thermos kannetjes maar die vertrekt weer. Dan komt toch het water. Iemand probeert het zakje Nescafé open te maken maar dat lukt niet goed dus hij draait zich even om en opent het met zijn tanden waarna hij het stukje van het zakje op de grond in het restaurant gooit. Vervolgens vraagt iemand of je melk wilt; nee dus. Prompt komt iemand melk brengen, en die is dan heel verbaasd dat je het niet in de koffie en ook niet in de thee wilt. Een beschrijving van de aflevering van de toast en jam zullen we maar niet geven en aan ieders eigen fantasie overlaten. Dit is voor ons vakantie met een knipoog naar Charlie Chaplin.
Vertrek naar Kumbalgarh (kaart). Mooie rit, weer een heel andere weg dan de vorige wegen. Wel een behoorlijk gevaarlijke weg. De mensen halen hier in wanneer men daar zin in heeft. Soms moet er dan met drie auto´s naast elkaar gereden worden wat lang niet overals past. Als ware slalomrijders wordt dan de doorgang gevonden. Erg lekker niet zelf te hoeven rijden. De auto´s mogen maximaal 90 km rijden op de doorgaande wegen. Dat is lang niet overal haalbaar vooral ook door al het groot en kleinvee dat hier ronddartelt. De wegen zijn wel goed maar bij ieder dorp dat gepasseerd liggen hoge drempels om de snelheid eruit te halen. Veel heftiger dan bij ons! Je moet echt zowat stilstaan, anders ben je denk ik zo de onderkant van de auto kwijt. Dat het regelmatig misgaat op de weg kun je zien aan de wrakken langs de weg. We stoppen bij een tempeltje, gewijd aan de zoon van de maharadja die hier met zijn motor verongelukt is. Veel bloemetjes en muziek en devote mensen. Kennelijk was hij erg geliefd.
Ook brengen we een bezoek aan de gerenommeerde Jain tempel van Ranakpur. Ergens tussen de middag komen we bij ons hotel The Aodhi aan.
Het hotel is vrij hoog in heuvels gelegen in een prachtig groene omgeving. Heerlijk zoveel afwisseling in deze reis. Na de drukte van de stad genieten van de natuur.
Het Aodhi is een fraai hotel, en we hebben een hele grote kamer met een uitbouw/nis met een brede divan waar je ook best met z´n 2 en op zou kunnen slapen en een ingebouwd en afgedekt terras van zo´n 4 x 4 waar we heerlijk kunnen zitten. We drinken zelfgemaakte - er is een waterkoker op de kamer - koffie en thee op ons terras. Het is hier wel poepie duur! Tussen de middag nemen we alleen een kop soep met een naan (Indiaas brood) en Fanta voor 1000 roepies; zo'n 17 euro. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt in India. Maar, het is lekker, en verder is ontbijt en avondeten inclusief, dus geen probleem.
Na een korte rust gaan we op jeepsafari. Dat stond al gepland. Het kleine natuurpark van Kumbhalgarh, is de enige plaats in India waar wolven leven, maar er zouden ook antilopen, gazellen, panters en beren zijn. Het is leuk, en we genieten van de ongerepte natuur, maar veel beesten zien we niet. Een paar wilde zwijnen, maar die hebben we al dikwijls door de riolen zien lopen.
Later in het hotel, zitten we nog even lekker en internetten lukt zowaar op de kamer, al moet je niet vragen hoe. We hebben een avond buffet, en dat is erg smakelijk.
De bediening, in grote getale, weet niet hoe ze je het naar de zin moeten maken. Vervolgens staren een aantal openlijk je richting uit terwijl je het eten naar binnen werkt. Thuis zou je dat vervelend vinden maar hier is het wel grappig.
Ja, ja! Alweer bijna op de helft van de vakantie! Vandaag was een heerlijke dag. Om 9 uur vertrokken naar het fort van Kumbalgarh. Omringd door dertien verhoogde bergtoppen is Kumbhalgarh Fort het belangrijkste fort van Rajasthan op Chittorgarh - waar we later nog naar toe zullen gaan - na. Kumbhalgarh Fort werd gebouwd door Maharadja Rana Kumbha in de 15e eeuw. De vestingwerken van het fort breiden zich uit tot een lengte van 36 kilometer. Het enorme complex van het Fort heeft vele paleizen, tempels en tuinen.
De poort van het fort is maar 1 km van het hotel vandaan, dus we zijn er zo. Het is er rustig bij het fort. Alle tijd en ruimte om op ons eigen tempo het fort te verkennen. Wel warm hoor! Als je zo´n end omhoog moet! We vinden het een heel mooi fort. Het uitzicht wis prachtig; bossen, heuvels de vestingwerken etc.! Alleen een beetje te heiig om goed over te komen. Maar, genieten hebben we er wel van! We genoten ook van de groep mannen die hier een dagje heen waren. Ze hadden grote lol met elkaar, en het waren echte Rajasthanie, met fraaie slippers en mooie tulbanden.
Daarna hebben we ons bij het hotel laten droppen, en hebben we zelf koffie gemaakt op ons terrasje.
Om 1 uur werden we opgehaald. We gaan met een locale gids op pad naar een locaal dorpje. Eerst een stuk met de auto; daarna een wandeling. Nog maar net op weg moesten we stoppen bij een wegopbreking. We staan wel zo´n 20 minuten stil. De weg ligt helemaal open, dus er was geen doorkomen aan. Het zware werk wordt gedaan door prachtig geklede jonge vrouwen die met grote schalen op het hoofd zand, steen een puin heen en weer brengen.
Hoe krijgen ze het voor elkaar, zo in die sari´s!! Hard werken hier! We hebben met de vrouwen te doen. Toch hebben ze nog wel lol met elkaar ook! Hoe houden ze het heel!!! Uiteindelijk uitgestapt en wat plaatjes geschoten van de mensen die met de weg bezig waren. Uiteindelijk kunnen we verder. Via een heel klein weggetje door de heuvels rijden we richting een klein dorpje. We stappen uit bij de weg. Kuldeep zal ons later een eind verder bij de weg weer oppikken. Wij gaan lopen. Het dorp zelf ligt niet aan een verharde weg. Over een smal pad en na wat geklauter over muurtjes komen we bij het eerste huisje. Zo gingen we naar verschillende mensen. Echt heel leuk was het. Onze gids begreep niet veel Engels, maar ja, met handen en voeten kom je een heel eind. We worden door verschillende dorpsbewoners uitgenodigd om binnen te komen in hun huisje, dat vaak maar uit 1 vertrek bestaat.
Wij zien de mannen met de ossen het land ploegen met naast zich de vrouw, die het omgeploegde land inzaait. We krijgen natuurlijk de nodige bekijks van de kids, maar op een gezellige manier en voor één van de huizen zit een groep mannen heel gemoedelijk opium te roken.
Chai drinken we bij de familie van onze lokale gids. We krijgen ook fruit; vreemd fruit wat lekker smaakte, alleen was er wat veel pit in verhouding tot de inhoud. Uniek hoor zo´n inkijkje in het dorpsleven. Het valt wel op dat de vrouwen in het dorp erg onderdanig doen naar de mannen. Zijn we niet gewend en het is vervreemdend om te zien. De tijd gaat hier echt 100 jaar terug. We hebben foto´s gemaakt die we zeker zullen opsturen en hebben de kids wat speeltjes gegeven. Dit is wel echt wat we bedoelen; gewoon lekker drentelen door zomaar een gewoon doorsnee dorpje hier in Rajasthan.
Als we weer bij de auto zijn is Kuldeep helemaal blij dat we het zo leuk hadden gevonden. Hij gaat ietsje ontdooien. Hij geeft Ingrid zelfs een klapje op de schouders. We Vinden het wel leuk als hij iets minder onderdanig is. Maar dat heeft hij zo geleerd, en als hij het opeens anders gaat doen krijgt hij waarschijnlijk last met de volgende? Maar het is leuk dat hij ietsje vrijer wordt. Hij gaat ook een beetje vertellen over de provincie waar hij zelf vandaan komt. Leuk!
En toen weer huiswaarts en lekker koffie gedronken op ons terras. Leuke dag! Morgenochtend naar Pushkar; dat zal helemaal wel chaos worden!!
Vanmorgen vertrekken met nog goed weer. Hele leuke smalle weg waar veel mensen lopen, met van alles op hun hoofd zoals flinke takkenbossen en vee. We zijn nog even gestopt. Dan wordt het ineens wel heel erg donker! En ja hoor, even later begint het enorm te regenen en te onweren. De hele rit blijft de regen met bakken uit de hemel vallen. Wel een mooi landschap.
Het tweede deel van de rit was op een hoofdweg maar dat ging niet veel sneller, want er zijn nogal wat stukken opgebroken. Er wordt veel ingehaald; niet altijd even verstandig. Blik op de weg zou hier nog wel wat leuke beelden kunnen schieten. Het duurt allemaal nogal lang. 1x gestopt onderweg. Ook dan plenst het. Een man komt ons met een grote terras parasol bij de auto ophalen om ons droog over te brengen naar het restaurant.
Als we uiteindelijk bij Pushkar aankwomen zit daar alles vast. Men heeft wegen afgesloten vanwege de fair en het duurt wel 1,5 uur voor we eindelijk bij ons tentenkamp zijn. Omdat het inmiddels al wat later op de middag is en er dus niet veel tijd meer is laen we de lunch schieten en gaan we meteen met de jeep van hier naar de kamelen gegaan. Dat is echt geweldig. Wat een prachtig schouwspel al die herders bij hun kampementen met hun families en kuddes kamelen.
.jpg)
Er schijnen er al heel wat weg te zijn maar dat valt ons niet op. We genieten van het fotograferen en gewoon kijken. Het heeft de hele dag gegoten maar op het moment dat we eindelijk in Pushkar zijn is het droog en zonnig. Dat was nog eens boffen! Dit is echt een hoogtepunt van onze reis.
Per kamelenkar keren we tegen achten terug naar het tentenkamp. Tijdens de Pushkar fair zijn niet voldoende hotelkamers beschikbaar om alle bezoekers op te vangen.
Tijdens de fair is daarom net buiten het dorp een tentenkamp opgezet. Wij slapen in één van die kampen in een luxe tent met badkamer. In het kamp wordt ook het ontbijt, de lunch en het diner geserveerd. Voor vervoer naar de fair is gezorgd. Goed geregeld allemaal. Bij het diner blijkt de tafel naast ons van 2 Nederlanders te zijn, die ook met namasté reizen. We hebben erg lekker gegeten en hebben heel gezellig met ons vieren gekletst en ervaringen uitgewisseld. We zitten als enigen nog aan tafel terwijl iedereen al weg was. Leuk zo.
Heerlijke dag vandaag, en we hebben hem goed besteed! De Pushkar fair is een unieke ervaring die moeilijk goed te beschrijven is. Je moet het zien, ruiken en beleven. Heb je de kans, dan moet je het echt een keer in je reisprogramma opnemen. En wij hadden die kans!
Om 7 uur zijn we opgestaan. Na het ontbijt nemen we de jeep naar het fair terrein. We genieten van de bedrijvigheid van de mensen en de dieren. De kamelen zijn vaak mooi versierd. Er zijn motieven in hun vacht geschoren en soms is de vacht zelfs met henna gekleurd. De kamelen hebben mooie kettingen om. Ze lopen naar de drinkreservoirs met hun bazen. Je kan zien dat de kamelendrijvers trots zijn op hun dieren. Ze vertegenwoordigen dan ook veel waarde. Overal zie je kamelen handelaren bij elkaar zitten, onderhandelen, zaken doen en papiergeld tellen en uitwisselen.
Na een poos rondgelopen te hebben op het veemarktterrein verplaatsen we ons richting de stad zelf.
Onderweg allemaal marktkramen met van alles; eetwaren, kleedjes, kamelenversierselen, wierook, bloemetjes om te offeren in de tempel, sieraden, kleurpoeder voor de stip op het voorhoofd, etc. Het is erg druk. Toeristen zijn er ook maar die vallen niet eens echt op door de grote hoeveelheid bezoekers die uit de wijde omgeving uit India zelf die hier naar toe zijn gekomen voor de kermis, de markt maar ook als pelgrimage.
Pushkar is namelijk ook een heilige stad voor de hindoes. Pelgrims komen naar Pushkar om te baden in het heilige water van het meer. Volgens de legende werd er in een ver verleden gestreden tussen de God Brahma en de duivel Vajra Nabh. Brahma versloeg de duivel met een lotusbloem.
3 bloemblaadjes daarvan vielen in verschillende gedeeltes van Pushkar. Deze creëerden de 3 meren in de stad. Een duik in de wateren van Pushkar en aanbidding van Brahma in de Brahma tempel van Pushkar - de enige in de wereld - zorgt voor zuivering en redding. Een goed hindoe moet hier tenminste 1x gebaad hebben. In de stad zijn veel priesters en heilige mannen.
We gaan een paar keer lekker koffie en lassi drinken, en nemen er een honing pannenkoek bij. Geen lunch op het tentenkamp, anders moeten we weer helemaal terug en het is hier veel te leuk. Als we op een dakterras zitten zien we de pelgrims een bad nemen in het meer. Heerlijk om zo naar de mensen te kijken en zonder te storen de rituelen rondom het meer te zien.
Van 8 uur smorgens tot 6 uur savonds slenteren we rond. Er draaien 3 reuzen raden en er is veel te doen voor de lokale bevolking. Er zijn kamelen en paardenraces en ook een soort worstel wedstrijden.
We vinden vandaag ook een aantal echt leuke souvenirs. Leuk voor thuis straks.
Tegen achten gaan we eten en we doen dat weer samen met de andere namasté gasten. We hebben het goed met elkaar. Hier in tentenkamp geen internet. Zelfs sms lukt niet. De tent is mooi, de bedden zijn lekker maar de douche is heel gammel en de wc wiebelt als een kameel.
Om 7 uur de wekker gezet en opgestaan. Ontbeten en vertrokken naar Chittaugarh. Het weer is stralend en de weg is prima. Mooie weg, slechte weg; op de chaos op de weg heeft het weinig invloed. Ook op een prachtige vierbaans asfaltweg ligt af en toe gewoon een koe te slapen en hele families klimmen met hun veestapel over de vangrail als die er is om over te steken terwijl de auto´s in vliegende vaart elkaar soms links en rechts (of beiden tegelijk) passeren.
We zien op een gegeven moment het fort van Chittaugarh op de heuvel liggen, maar we rijden nog een flink stuk door. Uiteindelijk komen wij bij ons hotel Kasteel Bijapur in de heuvels van Vindhyanchal. Het kasteel is gebouwd in de 16-de eeuw. Een fraai gebouw met veel leuke nisjes en ruimtes. Wij hebben een poepie sjieke kamer, een suite. Wat een ruimte, en dat vooral na ons tent avontuur. Genoeg licht ook en een keurige ruime badkamer. Het enige wat we een beetje jammer vinden is dat het kasteel zo´n eind van de echte bewoonde wereld af is.
We gaan voor de lunch naar het restaurant. Beetje ingewikkeld; we willen wat van het buffet maar de man zegt dat het te spicey is voor ons. Wel een beetje vreemd, want er zit een twintigtal Amerikanen, die het wel eten. Ik krijg een beetje het idee dat hij misschien niet genoeg heeft. Hoe dan ook we nemen vegetable rice, die weer heerlijk smaakt.
Daarna gaan we nog even het dorpje bij het kasteel in. Er is iets te doen; het blijkt dat het provinciebestuur hier een grote tent heeft neergezet. Men doet dat 1 keer in het jaar. Mensen uit de streek kunnen dan terecht met allerlei vragen en problemen over grond of wat ook. Er is veel belangstelling. Veel vrouwen ook. Hier komen bijna nooit buitenlanders. De mensen zijn daarom erg nieuwsgierig naar ons. We krijgen van iedereen uitleg met een smile. Geweldig. Tot slot neemt een medewerker van het hotel ons op sleeptouw en worden we voorgesteld aan het provinciebestuur.
We slenteren nog wat, maar het dorpje is erg klein en tijd voor een grote wandeling of een ritje in de omgeving ontbreekt. Uiteindelijk belanden we weer in ons hotel waar we zelf koffie en thee kunnen maken op de kamer. Fijn! Jan-Arend heeft een afspraak gemaakt voor een massage en we sluiten de dag af met een romantisch diner onder een rijkelijk versierde boom met lichtjes in de tuin van het kasteel.
