TravelByPhoto.nl
Reisverslag Birma/Myanmar
DEEL 4
Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze vergroot. De foto′s kunnen vervolgens achter elkaar als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Khiri Travel aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer verwezen wordt naar de kaart van Myanmar, dan kan deze opgeroepen worden door de link: kaart van Myanmar aan te klikken. De in het reisverslag opgenomen filmclips zijn HD opnamen. De clips worden geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op afbeelding met het pijltje klikt.
Route week 1: Yangon • Taungoo • Pyay • Bagan • Mandalay
Route week 2: Mandalay • Kalaw • Inle Lake • Mandalay
Route week 3: Mandalay • Hsipaw • Kyauk Me • Pyin Oo Lwin • Mandalay • Yangon
Route week 4: Yangon • Maung Shwe Lay • Lintha Village Ngapali • Yangon
Dan zijn we op de luchthaven. Bij het inchecken heeft men het over een uur vertraging maar uiteindelijk blijken het er ruim 2 te zijn!
Dat is lang wachten, vooral als er nergens een bord staat, en er niets over gezegd wordt! Eindelijk kunnen we gaan. We vliegen 5 kwartier. Als we denken er te zijn blijkt het alleen een tussenstop te zijn in Sittwe. Daar zouden we oorspronkelijk heen gaan. Sommige mensen hebben het niet door en willen al uitstappen. Gelach alom.
We vliegen over Thandwe heen naar Sittwe, en dan weer terug naar Thandwe. Het is een leuk klein toestel met propellers. Verzorging aan boord is prima! Hapje en drankje. Onder ons zien we uitgestrekte deltawerken. Wat een stelsel van rivieren. Lange kronkelige armen. Ook nogal wat eilandjes, sommigen héél klein. Eindelijk landen we in Thandwe, en als het toestel getankt heeft mogen we eruit.
We worden opgehaald in een fraaie auto. We rijden door een stadje naar het strand. Erg mooi strand hier! We stropen onze broekspijpen op en klimmen in een vissersboot die al klaarligt om ons op te pikken. Het is een uurtje varen op een vrij rustige zee. We zien vissersbootjes de zee op gaan, in één lijn. Het zijn er heel wat.
Er was voorspeld dat het hier slecht weer zou worden. Het blijkt hier de vorige dag geregend te hebben, maar gelukkig is het nu droog en bijna onbewolkt. Na een uurtje varen komen we aan bij Maung Shwe Lay aan de de St Andrew's Bay (detail kaart). Bij een strandje waar ook vissersbootjes in het water liggen. Een man en een vrouw staan ons al op te wachten. Hun erf grenst aan het strand.
Op het terrein staan 2 tentjes klaar. één voor ons, de andere voor onze gids. Het zijn erg vriendelijke mensen. We maken een praatje en eten aan een grote tafel buiten. Het eten is smakelijk. Erg gastvrij ook hier weer. We horen het ruisen van de zee.
We hebben vannacht matig geslapen in de tent; het is warm! De matrasjes zijn prima, maar het is zweten! We ontbijten met rijst, groenten en fruit. We lopen naar een mini markt dichtbij in het dorp. De markt is er dagelijks van 6 tot 8 s morgens. Klein, maar authentiek. Bijna iedereen is ingesmeerd met thanaka. De mensen zijn vriendelijk. Mingalabar oftewel goedendag.
We maken een rit met een ossenkar. Daarvan zijn er ook hier weer erg veel! Eerst over het strand dan onder de palmbomen.
De heer des huizes en de gids gaan ook mee. De vrouw des huizes is een erg lieve vrouw, terecht trots op haar Engelse woordjes. Met de ossenkar rijden we naar een klooster. Weinig monniken. Eén oude wijze abt van 80 en wat jonge jongens.Na dit bezoek aan de abt vertrekken we naar het huis van de schoolmeester.
Een fraai houten huis. De vrouw van de schoolmeester geeft een rondleiding door het huis. Daarna door naar het schooltje. Ouderwetse bankjes. Eén blokje banken voor de meisjes en één voor de jongens. De kinderen zeggen één voor één hun naam. Wij doen dat ook. Er volgt via onze tolk een vraaggesprek tussen de kinderen en ons. De tolk is de man waar wij slapen. Een rustige vriendelijke man. Het schooltje wordt gesponsord.
Ook wij geven een bijdrage. Dat zelfde doen we in de bibliotheek van het dorp. De bibliotheek is de trots van het dorp.
Na de lunch lopen we samen een stuk over het strand. Heerlijk.
Vissersbootjes, honden, mensen. Breed strand en vrij schoon. Alleen opletten voor de hondendrollen want er zijn veel "losse" honden. Heel veel krabbetjes die hun holletjes invliegen als ze de dreun van de voetstap horen.
s Middags gaan we weer met een vissersboot de zee op. Wij gaan op een mooie plek snorkelen. Na een stukje varen gaan we het heerlijk warme water in. Jan-Arend gaat snorkelen, Ingrid alleen zwemmen. De vissers springen zelf ook in het water. Ze snorkellen ook, en met een paar diepe duiken halen ze zo 2 blauwgespikkelde pijlstaartroggen naar boven. Gespietst aan hun stokken. Mooi gekleurde vissen zijn het.
Geen enkele andere toerist. Hoe lang zal dit nog zo blijven?
Tegen de avond maken we een wandeling over het strand. Het is eb, en het strand is groot!! Wat stenen en rotsen maar verder alles zand. Om 6 uur is alles donker. Tussen 6 en 9 s avonds zijn de enige uren dat er in het dorp elektriciteit is.
Je kan hier s avonds weinig doen. Alles is donker behalve 1 peertje boven de tafel buiten.
We slapen weer matig, door de warmte en ook wel het lawaai van alle loslopende honden.
Die vechten, blaffen, janken. Plakkerig is het. De mensen zijn erg aardig. Ze komen vaak even bij ons zitten. Willen weten of het eten wel lekker is.
Ze doen alles om het ons naar de zin te maken.
Na het ontbijt maken we een ochtendwandeling over het strand. Leuk weer! We lopen ook het dorp in. We verblijven in een gewoon local dorp voor hier en juist dat maakt het zo leuk! Je maakt mee hoe de mensen hier leven. We denken niet dat iemand hier honger lijdt, maar sommigen leven wel èrg pover! Het lijkt erop dat de mensen hier tevreden zijn met het dagelijkse bestaan, maar er dreigt gevaar. Er worden hier al stukjes land opgekocht en het zou heel goed kunnen dat hier over een aantal jaren ook hotels staan. Aan dit fraaie vrijwel toeristloze strand.
Dat zou wel jammer zijn. Nu zijn er vissersboten en wordt er kleinschalig gevist maar in de toeristenoorden worden vissers geweerd. We hopen maar dat er een goed evenwicht gevonden wordt.
We lopen langs een veld waar kokosnoten te drogen liggen. Ergens zijn ze een boot aan het repareren. We zien eenden, kippen, biggen (aan een touwtje), een stoel met als zitting een vissersnet, kinderen die naar school gaan. Er wordt druk gekookt in de verschillende huisjes.
We gaan nog een poosje lezen, krijgen nog een lunch en dan gaan we de zee weer op, naar onze volgende stek. Als we vertrekken in de vissersboot worden we uitgebreid uitgezwaaid.
Men vindt dat we volgend jaar terug moeten komen, met de héle familie! Deze twee dagen in Maung Shwe Lay aan de de St Andrew’s Bay zijn echt een aanrader voor iedereen die van avontuurlijk reizen houdt.
Na ons vertrek uit Maung Shwe Lay varen in een goed uurtje naar ons nieuwe hotel: Yoma Cherry Lodge in Lintha Village
(detail kaart), Ngapali Beach , Thandwe. We hebben er ook wel weer zin in want het is fijn om weer even samen te zijn en wat meer bewegingsvrijheid te hebben in de avonden.
Yoma Cherry Lodge is een fraai hotel. We hebben een royale kamer. Op de eerste verdieping. Er is ook een groot balkon bij. Het ziet er prima uit! Jan-Arend loopt het dorp nog even in en vindt ergens een massage. Ingrid zit heerlijk op het balkon en doet een hoognodig wasje. Er was weinig meer schoon. Lekker, zo'n relaxplek op het eind van de vakantie.
Het hotel heeft een terras aan zee en wat ligbedden. Het is er goed toeven; drankje, pindaatje. We willen er s avonds ook wat eten maar er is maar weinig keus, en wat we willen blijkt op te zijn. Dus lopen we de straat achter het hotel in naar Lintha Village. Daar vinden we uiteindelijk een rijtje restaurants. Het is buiten wel erg donker, er is geen enkele verlichting en er zijn diepe kuilen in de weg. Toch vinden we wat van onze gading; lekker gegeten!
Ontbijt aan zee. Kijken naar de vissers die hun vis aan land brengen. Een deel wordt te drogen gelegd; hele kleine visjes.
Dan lekker relaxen. Twee bedden, een zonnetje, boekje, muziekje en even niets doen. Bevalt uitstekend!
Rond koffietijd laten we een potje koffie aanrukken en tussen de middag nemen we lunch.
Af en toe een paar stappen en een verfrissende duik. Het water is heerlijk; ongeveer 27 graden celcius.
Natuurlijk verbranden we. Hadden we al door, maar het was té lekker!
Aan het eind van de middag komen er vrouwen het strand op. Ze verdelen stro op het strand. Daarboven op wordt een stuk gaatjesplastic gelegd. Daar wordt morgen de vis weer op gedroogd. Er komen verschillende teams van een man of 20 het strand op die naar hun boten gaan. Van alles wordt er nog gedaan vóór de boten vertrekken.
Na vijven is er een mooie zonsondergang. Eén voor één varen de boeten uit. Daarna wordt het voor ons tijd voor een wijntje op de kamer. Wat een heerlijk ontspannen dag!
Weer een lekkere luie dag. Het was een drukke reis tot nu toe en dan is het goed om zo af te kunnen sluiten. Geen wekker zetten, rustig aan doen. Het ontbijt is misschien wel het lekkerste tot nu toe. En tijdens het ontbijt zie je de vissersboten weer komen.
Een aantal boten is al binnen, en een aantal moet nog komen. Het is nu een drukte van jewelste. Vissers springen van hun boten af en brengen manden vol vis aan land. Meestal 2 grote manden vol, die aan een stok worden gehangen. Twee mannen brengen ze dan aan de kant.
Op het strand rijden kleine wagentjes die de vis wegbrengen. De vis wordt gewogen en alles wordt genoteerd. In bijna alle manden zitten kleine visjes. Een hoop liggen er al weer te drogen op het blauwe plastic. Kinderen spelen overal tussendoor.
Als de vissersboten aankomen zijn er vaak een paar grote vissen; die gaan bungelend aan 2 handen eerst het strand op.
Jan-Arend heeft zich nog laten masseren vandaag en hij heeft een stukje gefietst ( fietsen van het hotel zijn hier gratis te gebruiken).
Verder alleen wat gelezen en muziek geluisterd vandaag . In het hotel is niet veel keus als avondeten dus we gaan elders heen. Over het strand lopen naar een ander hotel. Daar eten we smakelijk.
In ons hotel nog koffie gedronken. Je zit er wel erg lekker, zo met het uitzicht op zee. Op elke tafel zijn de kaarsjes aan. Aan de horizon zie je alle bootjes op rij liggen. Allemaal naast elkaar, allemaal lichten aan. Morgenochtend zullen we ze weer zien binnenkomen. Wel hard werken voor de mensen. Ook overdag zijn ze bezig met hun boten en hun netten.
Weer een heerlijk ontbijt, extra kopje koffie, sapje en fruit. Dan weer naar de drukte op het strand; het blijft steeds aantrekken. De boten komen aan en worden leeggeschept. Vrouwen legen de manden op het blauwe plastic.
Als we klaar zijn nemen we de shared taxi naar Thandwe. Met 8 in een busje op smalle plankjes, maar het is wel leuk!
Wat een gaten in de weg zeg! We krijgen het gevoel dat na de rit al onze organen op een andere plek zitten. In Thandwe is niet veel bijzonders te beleven, maar misschien juist daarom is het ook weer leuk.
We kopen rare rode waaiers, waar de monniken hier ook vaak mee lopen, en een paar schepjes gemaakt van lege conservenblikjes. Geen toerist te zien. Veel riksja’s met aparte stoeltjes ernaast. Die hadden we buiten Birma nog niet gezien.
We proberen voor de zelfde 500 Kyats weer terug te gaan maar we zien alleen maar wagentjes die als privé taxi willen opereren voor de tiendubbele prijs. Uiteindelijk stuiten we op een wagentje die overal postpakketten moet bezorgen en andere dingen moet afgeven, en hij neemt ons graag voor een redelijk bedrag mee. Hobbeldebobbel als postpakket terug naar het hotel.
Jan-Arend gaat s middags weer voor een massage. Ingrid blijf lekker op het strand liggen. Deze keer maar niet al te nadrukkelijk in de zon.
Eén van de jongens van het hotel vertelt dat er steeds meer toeristen komen en als het zo doorgaat zou het wel kunnen betekenen dat er over 1 of 2 jaar geen vissersbootjes meer mogen liggen hier. Dat zou toch wel héél jammer zijn! Bezopen dat al die vissers in de dorpjes hier, met al hun bootjes weg zouden moeten. Omgekeerde wereld!
Dit is juist zo'n leuk oorspronkelijk stuk strand hier. Bij de een aangrenzende baai zijn alle bootjes al verbannen en zijn er alleen nog maar hotels. Daar zouden we niet graag zitten!
Hier zijn maar 2 kleinschalige hotels, verscholen onder de palmbomen bij het dorp. Juist leuk als er bootjes liggen. Maar, met dit regiem en, zoals we horen van de hoteleigenaar - klagende (verwende) toeristen (stank, geen eigen strand, te druk, brrr.) - weet je het maar nooit. Het zou zo maar kunnen gebeuren!
We krijgen weer een mooie zonsondergang voorgetoverd en de bootjes liggen allemaal weer op één lijn aan de horizon.
Vandaag 2 leuke Belgische vrouwen ontmoet hier.
Peet, de broer van Ingrid, is jarig vandaag! We sturen hem een email. an-Arend is nog voor zijn massage weggeweest met de fiets maar verder zijn we dichtbij het hotel gebleven. We maken een lange strandwandeling. s Avonds bij het hotel gegeten. Heel weinig mensen eten in het hotel. Misschien door het beperkte menu. Maar je zit er erg gezellig, met kaarsjes en de bootjes met lichten in de verte. Poosje met een jongen van het hotel gepraat. Hij is nu 18 maar speelde als klein kind al hier op het strand. De kleine palmboom die hij toen gepland heeft is nu groot. Hij wil ingenieur worden. Morgen vertrekken we voor de laatste etappe naar Yangon.
Laatste dagje hier. We ontbijten, kletsen wat met de jongens van het hotel en lopen een stuk langs het strand.
We delen onze laatste speeltjes, zeepjes en 2 grote handdoeken van het Nederlands elftal uit aan een groepje vrouwen. Ze zijn er erg blij mee en verdelen het onderling. Ze willen ook allemaal even op de foto, terwijl ze de plastic manden wassen in zee. We lopen achter het strand het dorp in.
Erg leuk! Allemaal vrij kleine hutjes en mensen die druk bezig zijn vis te bereiden. Iedereen is even hartelijk. Mingalaba. Langzaam lopen we terug over het strand. Laatste foto's hier, laatste zonnebad, laatste duik in zee.. Vertrouwde souvenirs nemen we mee, zoals zeewater en zand van hier.
Half 12 naar de kamer. Allebei nog even een lekkere douche en de laatste spullen bij elkaar zoeken. Dan naar het vliegveld, met de jongens van het hotel. De vlucht is iets vertraagd. Maar we zitten goed, al is alles erg kleinschalig. Als het vliegtuig komt gaat eerst alle bagage er uit (tussenlanding) en dan gaat een deel er weer in. Je kunt gewoon lopen naar het vliegtuig. 5 treetjes en je bent binnen. Het vliegveld is hooguit 1,5 voetbalveld. We vliegen maar 50 minuten (overzichtkaart) en daarin krijgen we zelfs nog een drankje, koffie en een doosje met 3 cakejes. Wat een service! Op Yangon airport staat onze vertrouwde Ang Win te wachten. Hij vindt de kleur van onze gezichten wel veranderd!
Rond 3 uur zijn we in East hotel terug. Na het inchecken gaan we nog even de stad in. We drinken ergens wat en kopen een paar stempels.
We laten er ook 1 maken met de naam van Ingrid in het Birmees. Leuk! Rond een uurtje of 7 zijn we weer in ons hotel terug. Ingrid belt over informatie over de beloofde Khiri gids voor de volgende dag. Later krijgen we bericht dat er de volgende dag om 08.00 iemand langs zal komen.
Het is heet en vochtig in Yangon; het fototoestel van Ingrid beslaat zodra ze een stap buiten de deur zet.
We hebben een jonge gids, Aung Thein die prima Engels spreekt. Hij doet zijn best uit te vissen wat wij leuk vinden. We vinden markten altijd leuk dus gaan we eerst met hem naar een onbekende dag markt. De huizen zijn er aangetast door vocht en mos. Heeft wel iets, maar het lijkt ons niet fijn om er in te wonen. Veel telefoondraden. De markt is erg fleurig. Fruit en groenten zien er goed uit.
Na de markt heeft Ingrid dringend behoefte aan een sanitaire stop. We maken we een stop bij het Strand Hotel. Poepiesjiek hotel; leuk om even rond te kijken. Dan naar de haven, veerboten kijken. Grote één kleine boten. De rivier is breed! We drinken thee in een local café. Erg lekker. Het is er vol!
Onze tocht gaat verder richting de Shewagon pagode, omdat we gezegd hebben het leuk te vinden naar een plek te gaan waar veel monniken zijn. Er zijn er hier meer dan duizend! In heel veel verschillende kloosters. We worden vriendelijk ontvangen door een oudere monnik, waar we via de gids mee praten. We krijgen bananen. De rode gewaden hangen te drogen.
Op straat ook veel nonnen, maar veel minder dan monniken. De nonnen zien er ingetogen uit: ze lijken minder graag gefotagrafeerd te willen worden. Daarna gaan we naar de grote liggende Boeddha. De Boeddha is 66 meter lang. Deze is nieuw, in 1966 opnieuw gemaakt, de ogen van speciaal geblazen glas uit China. Hij is geplaatst in een grote hal. De voetzolen zijn het mooist; dit zijn Lekkhana, symbolen die tijgers, vissen, papegaaien, monniken, kloosters etc. voorstellen gerangschikt in 3 elementen; water, aarde en lucht.
Mensen wassen Boeddhas. Er is een verschillende Boeddhas voor elke dag van de week. Jan-Arend is van de zondag, de garuda vogel. Ingrid is van de maandag; de tijger. We komen nog een optocht op straat tegen. Men haalt geld op voor de monniken. dit is een speciale maand voor de monniken.
Onze gids weet steeds goede plekjes en weggetjes. Hij kent het gebied op zijn duimpje. We gaan naar wat leuke kleine winkeltjes.
Tussen 2 en 4 zouden we even pauze houden, maar dat lukt niet erg. Eerst willen we de stempels ophalen maar het Engels sprekende meisje is er niet meer bij en de man van de stempels mompelt vaag iets wat erop neer komt dat hij niets aan de stempels gedaan heeft. We krijgen ons geld terug. Stom! We gaan naar een andere stempelman, hopen maar dat hij het wel begrijpt. Dat moet morgen blijken. Deze man is trouwens ook veel goedkoper.
Als we weer in het hotel komen blijken we ons schrift met het reisverslag bij de stempelman te hebben laten liggen. Daar staan voorbeelden in van hoe je onze namen moet schrijven. Jan-Arend gaat terug om het schrift op te halen.
Echter, we komen onze kamer niet in. Het pasje doet het niet. Naar beneden, pasje opnieuw activeren. Maar hij doet het nog steeds niet. Dan 2 man personeel mee, maar nog steeds gaat de deur niet open. Uiteindelijk komen ze in onze kamer via de brandtrap en een raampje wat ze inslaan. Maar nog steeds doet de deur het niet!
Dan verwijzen ze ons naar een kamer 2 verdiepingen hoger. Als we daar 15 minuten zijn bellen ze dat we weer naar beneden kunnen. Dus Ingrid sleept alles weer naar beneden (Jan-Arend is het schrift nog halen). Maar dan blijkt het toch nog steeds niet te lukken met de sleutel, dus toch weer terug naar de andere kamer. Inmiddels zweten we als otters (temperatuur is 35 graden!) en onze 2 uur rust is om.
Tegen vieren weer met de gids vertrokken. Naar de grote Shewagon pagode. Wat een Boeddha's, wat een pracht en praal! We vermaken ons er prima; wat is er veel te zien! Beelden, in goudkleur, monniken. Ingrid wrijft wat bladgoud op een Boeddha!
Bovenop de grote echt gouden stupa zien we monniken lopen. Als het donker wordt worden de lichtjes eromheen ontstoken.
Tegen zessen hebben we het wel zo'n beetje gezien en gaan we weer naar het hotel. We geven de chauffeur en de gids een goede tip.
Ze hebben ons een prima dag bezorgd. Makkelijk is het allemaal niet voor de mensen hier en het toeristenseizoen is maar kort.
Daar moeten de gidsen het van hebben.
Maar de goede beheersing van de Engelse taal maakt dat onze gids van vandaag misschien wel snel een vastere baan kan vinden.
We hopen het.
We eten in East hotel. Niet het gezelligste restaurant, maar we zijn allebei bekaf en ze hebben hier héérlijke nasi!
Rond 8 uur ontbijt. Even de straat op om de laatste monniken op de foto te zetten. Als je buiten komt kun je de eerste paar minuten niets fotograferen doordat de lens beslaat.
We zijn lopen naar Scott Market. Erg veel winkeltjes, van alles wat. Kleding, jade, sieraden, houtbewerking.
We kopen nog wat laatste dingetjes, aparte flesopeners, laatste Boeddha's, wat postzegels, kettinkje kortom het was nog even heel leuk. Vervolgens naar de man van de stempels en gelukkig is dat ook allemaal goed gegaan. Hij heeft keurig zakjes gemaakt met in elk zakje de Nederlandse naam én de Birmese.
Terug naar het hotel waar we op de kamer nog even wat drinken en we stoppen de laatste dingen in onze tassen. Nog even naar de cake shop. Onderweg komen we Patrick Lodiers tegen, van BNN. Ze zijn aan het filmen hoe mensen op een kraampje zitten te bellen. Er staan een paar ouderwetse telefoon toestellen op. We maken even een praatje met hem. Ze zijn aan het filmen voor 3 op reis. Er komen 5 uitzendingen over Birma op tv in Januari.
In de cakeshop nemen we een klein cakeje en wat jus d'orange. Terwijl wij hier zitten barst de regen los. We zien het maar als een soort afscheid; een voorbereiding voor Nederland. Al hadden ze er wat ons betreft nog wel een uurtje mee mogen wachten. Iedereen schuilt, maar wij geloven het wel want het ziet er niet naar uit dat het snel zal stoppen. Wel gevaarlijk zo lopen tussen al die kleine mensen met hun paraplu's! Je moet je ogen goed beschermen.
Terug naar het hotel. Het is wel goed zo. Het blijft regenen en er komt zelfs donder en bliksem. Het is wel een graadje of 10 koeler geworden. Dat is niet verkeerd. In het hotel zitten we nog even rustig aan de koffie, thee, en aan de computer. Nog een uurtje, dan gaan we naar het vliegveld.
De chauffeur meldt zich bij het hotel voor onze transfer naar het vliegveld. Helaas niet met de beloofde Aung Win, want die blijkt auto pech te hebben. Sneu! We hebben een lange maar goede reis terug, weer via Singapore.
Tot slot
Van het militaire regime en de onrusten in Rakhine State hebben we niets gemerkt en dat is ook wel beangstigend want we weten heel goed dat de macht in Myanmar nog steeds voor een groot deel bij de oude machthebbers rust, delen van het land verboden gebied zijn en veel grondstoffen naar China geëxporteerd worden zonder dat de bevolking mee profiteert.
Het regime heeft nog z’n streken en klaarblijkelijk ook de methodes om dat voor buitenstaanders verborgen te houden. Want wij hebben Myanmar als een geweldig vakantieland ervaren. Er is enorm veel te beleven en de mensen zijn echt super vriendelijk. Wat ons opviel is dat er veel en open over politiek en het dagelijkse leven gepraat wordt en dat de mensen dat ook graag doen. We hebben veel wijze woorden gehoord. Probeer daarom, als je gaat, zoveel mogelijk activiteiten te doen waar je de locale bevolking bij kan betrekken zodat deze van je komst profiteert. Denk aan Aung San Suu Kyi die gezegd heeft "Use Your Liberty to Promote Ours ".
Schagen, februari 2013
Ingrid Vogelesang en
Jan-Arend van Boeijen
