Reisverslag Rondreis Rajasthan 2010: Week 3 Voor bij het reisverslag: Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze vergroot. De foto's kunnen na aanklikken ook als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Namasté aanklikt dan wordt deze geopend en wanneer verwezen wordt naar de kaart van Rajasthan, dan kan deze opgeroepen worden door de link: kaart van Rajasthan aan te klikken. De in het reisverslag opgenomen filmclips zijn HD opnamen. De clips worden geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster. Dag 15: zaterdag 20 november 2010 Vandaag zijn we naar Chittaugarh gereden. Chittaurgarh, de stad van de dapperen , is bekend om zijn massieve fort bovenop een heuvel. Het fort heeft een bewogen geschiedenis. Er hebben in de omgeving bloedige veldslagen plaatsgevonden. Maar dat is verleden tijd. Nu maakt het een beetje een slaperige indruk. Niet veel mensen. Het complex is zo groot dat je onmogelijk alles kunt bezoeken. We beperken ons tot een paar hoogtepunten dat is erg de moeite waard.
Mooie oude tempels met spelende apen. Indrukwekkende ruïnes. Een devote oude man die een klein tempeltje schoonmaakt. We laten alles op ons inwerken en genieten. Na wat gedronken te hebben bij een klein restaurantje in de schaduw van een boom verlaten we het fort en laten we ons afzetten in het stadje buiten het fort. Chittaugarh is een typische Indiaas stadje. Kleurrijk, met een rijk straatleven, winkels als kiosken, een groenten markt en veel mensen die op de stoep gezeten gezellig zitten te kletsen of wat indutten. De mensen zijn erg nieuwsgierig naar ons. Duidelijk geen toeristen gewend. Dag 16: zondag 21 november 2010 Ingrid is nog steeds ziek. Koorts; 39.6 graden. Jammer want vandaag staat een nieuw hoogtepunt van onze reis op het programma!
We rijden naar Jhalawar waar op 20 22 november de Chandrabhaga Fair gehouden wordt. Voorafgaande aan de fair is er een religieus festival. Tijdens de volle maan nacht van 'Kartik Purnima' wordt door duizenden pelgrims een duik in de heilige Chadrabhaga rivier genomen. De pelgrims menen dat daarmee hun ziel gereinigd wordt. Wij zullen daar niet veel van meemaken want wij zijn daar te laat voor. Maar dat geeft niet want we hebben gehoord dat de Chandrabhaga Fair vooral een enorme veemarkt is. De fair is op zijn hoogtepunt. Deze markt is bij toeristen minder bekend dan de Pushkar fair maar breder van opzet. Naast kamelen, veel koeien, paarden, buffels, en ossen. Handelaren uit aangrenzende staten komen hier met hun vee om handel te drijven en elkaar te ontmoeten. Er heerst een ongedwongen sfeer. Er is een grote kermis, een warenmarkt en er worden veekeuringen, races en snorrencompetities wie heeft de mooiste snor - gehouden. We gaan er een paar uur heen. Een geweldige belevenis. De handelaren poseren trots met hun opgedofte dieren, de mannen hebben prachtig fel gekleurde tulbanden op roze, geel, cyaan, groen, oranje en prachtig rood - die voor de foto ook nog eens opnieuw op het hoofd gedraaid worden zodat het niet te rommelig zit en beter uitkomt.Heel oorspronkelijk allemaal en geen toerist te zien. De rest
van de dag blijven we bij het hotel. Ingrid heeft rust nodig. Ingrid is nog steeds ziek. Gelukkig lukt het Ingrid wel om in de ochtend nog even naar de fair te gaan. Verder veel in bed gelegen, veel slapen, niet eten en weinig drinken. Vervelend hoor. Jan-Arend maakt na de lunch in zijn eentje een lange wandeling over het landgoed bij het paleis en ziet roofvogels en veel spelende apen. Ook gaat Jan-Arend nog een keer terug naar het marktterrein. Het is gewoon te bijzonder en te leuk om niet nog een keer te gaan en het verveelt nooit. Één grote kleur en geurervaring met veel vrolijke ontmoetingen. Heerlijk. Ook de borrel en het eten laat Ingrid vanavond nog aan zich voorbij gaan hetgeen Jan-Arend de nodige vragen oplevert van de Franse dames. Of hij Ingrid wel genoeg laat drinken, of er niet een dokter geroepen moeten worden, of het geen Dengue is. Kortom; het lot van Ingrid gaat iedereen bij de borrel ter harte. In het hotel verblijven deze avond ook een aantal Engelse dames die met elkaar een paard rij tocht van een week gaan doen. De tocht gaat van Jhalawar naar Bijapur , het kasteel hotel waar wij net vandaan komen. De paarden komen uit Bijapur en werden voor trantport ingeladen toen wij daar nog waren. Naar nu blijkt om hier naartoe vervoerd te worden. Heel toevallig. De dames gaan elke dag zo´n 30 km rijden op de paarden. Zij lijken uit een ander tijdperk te komen,of misschien juist wel uit het tijdperk van het kasteel.. Ze dragen jurken van damast die waarschijnlijk ooit ergens in een museum zullen hangen! En ze zijn helemaal niet te spreken over de Indiase paarden.Ze vinden ze minder aardig... Overigens zijn de paarden hier wel heel karakteristiek. Ze hebben de oren dichtbij staan, met de punten naar het midden gedraaid. Na het eten is er nog sterren kijken op het dak, maar op dat moment haakt Jan-Arend af. Genoeg is genoeg en het kan ook teveel zijn. Dag 18: dinsdag 23 november 2010 Maar nu is aan de regen echt geen ontkomen aan. We vinden een mooi dakterras waar we lekker kunnen eten, maar het is er gewoon koud om lang te zitten. Bovendien moet je goed uitkijken waar je gaat zitten om niet nat te worden. Ingrid kruipt al vrij snel weer onder de wol omdat zij nog ziek is, terwijl Jan-Arend de stad in zijn eentje verkent en zich lekker laat masseren achter een groezelig gordijntje in een drogisterij. Geweldige belevenis dat naar meer smaakt. En dat kan; ook bij de kapper en in de stomerij in de hoofdstraat is het mogelijk om een Ayurverische massage te krijgen! Weer merken we dat we deze reis bestemmingen uitgezocht hebben die niet op de meest gangbare route liggen van de bekende reisorganisaties. Veel bijzondere ervaringen. Leuk om in zo´n korte tijd zoveel van het oorspronkelijke India/Rajasthan mee te kunnen maken. Vandaag blijven we in Bundi. De stad is beroemd om zijn ingewikkelde gravures en mooie muurschilderingen. We zien veel muurschilderingen op huizen vlak bij ons hotel. Gelukkig is het weer beter vandaag en gaat ook de conditie van Ingrid langzaam maar zeker vooruit.
Er blijkt een festival te zijn; de Bundi Utsav met folkloristische optochten en dansgroepen. Dat spreekt ons als Schagenesen gewend als we zijn met de Westfriese variant op dit festijn natuurlijk enorm aan. Nou ja . . . bij wijze van spreken dan. We gaan op tijd naar het fort waar veel Indiërs zich aan het voorbereiden zijn voor het festival. Veel felle kleuren, apendansers, muziek, danseressen en acrobaten.
We maken er een lekker dagje van met wat kuieren, fotograferen en filmen. Ingrid is zo goed als weer beter. Dag 20: Vandaag verlaten we Bundi en reizen we door naar Pachewar. Onderweg stoppen we in een aantal kleine dorpjes waar we nieuwsgierig door de plaatselijke bevolking ontvangen worden en veel lol met elkaar hebben. De volwassenen zijn net zo nieuwsgierig als de kinderen en iedereen wil graag op de foto. De vrouwen uit het dorp dragen alleemaal hetzelfde model neussieraad. Pachewar is een klein dorpje dat in geen boek of reisgids terug te vinden is en waar niemand zelfs Kuldeep ooit van gehoord lijkt te hebben. Als we aankomen blijkt het inderdaad een heel klein dorp midden op het platte land aan een smalle onverharde weg te zijn. We maken een lange wandeling door het dorp dat bij een meertje ligt. De mensen komen terug van het land. Afgeladen tractors dienen als openbaar vervoer. Veel straathandel weer. Dag 22: zaterdag 27 november 2010 Voordat we in Alwar zijn maken we een stop in Jaipur, de hoofstad van Rajasthan. We hebben Jaipur niet in ons reisschema opgenomen omdat we er als eens waren, maar het is een hele leuke stad. We willen nu de gelegenheid zich voordoet de mogelijkheid om een lange stop te maken voor een paar uurtjes wandelen door deze stad niet aan ons voorbij laten gaan. De georganiseerde chaos van een Indiase stad blijft fascinerend! We kopen in Jaipur een aantal souvenirs voor thuis en Ingrid weet ook een prachtige zilveren hanger met ketting te scoren. Na de stop in Jaipur reizen we door naar Anwar. Het is nog wel een stukje rijden. Ons hotel in Anwar is het Hill Fort Kesroli hotel. Het is klein fort uit de veertiende eeuw! Leuk ingerichte kamers, en ook hier een binnenplaats. Rond 5 uur wordt een soort high tea, met thee en koffie en lekkere hapjes op de binnenplaats georganiseerd. Het hotel blijkt bijna helemaal vol geboekt te zijn met jonge verliefde stelletjes uit New Delhi die hier zijn neergestreken voor een lekker weekendje samen (met telefoon)Ook de jonge moderne Indiër kan niet meer zonder zn smartphone. Ongelofelijk al die verliefde stelletjes die heel romantisch met ieder een telefoon aan het oor gezellig samen zijn. Tijdens de tea is er entertainment. Een groep mannen in traditionele kledij maakt muziek. Ook worden er verhalen verteld op een manier die misschien op cabaret lijkt. De Indiërs zelf moeten er in ieder geval erg om lachen, maar helaas, wij begrijpen er niets van. Het eten in het hotel is erg uitgebreid en niet duur. De volgende dag is het al weer Dag 23: zondag 28 november 2010Laatste dag. Het vliegtuig naar Amsterdam gaat pas vannacht, dus we hebben nog een volle dag tot onze beschikking. We besluiten op tijd naar Delhi te vertrekken. De stop in Jaipur is ons goed bevallen. We hebben zin in een extra dagje stad en chaos na al die dorpjes. Kuldeep begrijpt ons in eerste instantie verkeerd. We hebben ons gevraagd in het centrum van de stad af te zetten, maar hij denkt dat wij daar het winkelgebied in het nieuwe gedeelte van Delhi mee bedoelen. Super modern, schoon, hoge wolkenkrabbers . . . kortom niet wat wij bedoelen. Het drukt ons wel met onze neus op de feiten. Wij genieten van het traditionele India met zn chaos, koeien op straat en kleine winkeltjes, maar voor de moderne Indiër hoort dat bij de geschiedenis. Men is juist super trots op het moderne westerse India en wil dat wij daar kennis van nemen. Andere keer, nu willen we zolang dat nog kan toch echt nog even het oude Delhi in. Omdat het zondag is zijn veel winkeltjes helaas dicht. We maken een tour met een fietsriksja en vinden toch nog wat leuke dingen om mee te nemen. Een paar fraaie nandis, de heilige stier. Zelfs 1 van marmer. Wel even sjouwen, want het is flink zwaar! Aan het eind van de dag zien we nog een behoorlijke brand in een steeg. Eigenlijk verbaas je je erover dat het niet veel vaker gebeurd met al die mensen die overal maar potten olie verwarmen. En winkels die het hele jaar door vuurwerk verkopen maar alleen een papieren kartonnetje buiten hebben hangen dat je er niet mag roken. Om 6 uur hebben we afgesproken met onze gids en dan gaan we met hem uit eten in een tentje dat hij zelf uitgezocht heeft, lekker eten. Dan is het tijd om naar Delhi airport te gaan. Chaos. Eindeloos wachten in een rij waar de pennenlikker een wedstrijd hielden in traineren. De man van onze rij won met glans. Gelukkig waren we vroeg dus niet alleen de pennenlikker maar ook wij hadden de tijd. We blijken fors te veel bagage te hebben, dus halen we nog maar een paar nandis uit de koffer om in de handbagage te doen. Uiteindelijk, rond 2 uur snachts vertrekken we. Vol vliegtuig! We vliegen op schema en komen om 6 uur Nederlandse tijd weer op Schiphol aan. Bram en Marjon staan er al en brengen ons weer veilig thuis. Thuis is het weer heerlijk opgeruimd en staat er een gezellig bloemetje. Fijn!! Het was een geweldige reis.
|
|||